Posiadać swoje miejsce

Uciekają minuty, godziny, dni, tygodnie, miesiące. Obudziłem się 12 lipca po 4 godzinach snu i od tego czasu moje dni wyznaczane są porankami i wieczorami, porankami w oparach czarnej jak smoła kawy i wieczorami po których to padam jak martwy albo które ciągnę na siłę do późnych godzin nocnych, tylko po to, żeby coś jeszcze z siebie dać i wyciągnąć coś dla siebie od reszty świata. Dni biegną jak szalone, potykają się o swoje niezdarnie zawiązane sznurówki, a ja przyjmuję to wszystko z pokorą. Wiem, że tak ma być i godzę się na taki a nie inny stan rzeczy. Nic mnie nie goni, jestem ja i kolejne tygodnie a obowiązki dopiero za chwile, jeszcze nie dzisiaj, nie jutro ani pojutrze. Takie trwanie gdzieś pomiędzy, jakby w drodze… A droga jest ciekawa. To zmiana. Zmiana w postrzeganiu miejsca. Są miejsca, w których się żyje, są miejsca które są w nas, nasze małe ojczyzny, miejsca do których się wraca, miejsca w których chcielibyśmy być a nigdy nie będziemy.
Można by mnożyć przymiotnik określające przestrzeń, w której się znajdując czujemy otaczające nas poczucie zadowolenia. Samo szukanie takiego miejsca jest emocjonalną podróżą ekscytacji, zadowolenia i rozczarowań. Tylko, że to już czas, żeby zarzucić kotwicę. Mieć swoje miejsce na ziemi zewnętrznie i wewnętrznie. Miejsce powrotów, uwite gniazdo, pewnik na mapie życia. Centrum wokół którego krąży cała reszta, wokół którego tą całą resztę zbudujemy – praca, relacje międzyludzkie, mniejsze lub większe społeczności, zainteresowania, czas wolny. Miejsce, w którym wszystko się zaczyna i kończy, miejsce które jest punktem zaczepienia, miejsce które pozwala składać wszystko w całość.
Przestrzeń pięknieje w głowie, później zaczyna się realizować. Jest miejsce, są kształty i kąty do wypełnienia, później potrzeba już tylko życia, które na chwile zwolni - pozwoli nabrać oddechu aby później rozpędzić się na nowo. I niech się dzieje życie z ludźmi, zajęciami, obowiązkami, miło wypełnionym czasem wolnym… i przestrzenią, a ona niech nie ma granic skoro i tak będzie miejsce do którego można wracać i do którego wracać będę chciał, by kolejnego dnia nie musieć zaczynać wszystkiego od nowa.